350 000 mutacji dziennie

Mutacje, czyli zmiany w materiale genetycznym, występują stale w komórkach organizmu w wyniku różnych czynników i mogą prowadzić do degeneracji. Rak może rozwinąć się z około 350 000 mutacji dziennie. Zdegenerowane komórki są zwykle rozpoznawane i niszczone przez układ odpornościowy. Tylko tolerancja immunologiczna na złośliwie zmutowane komórki może prowadzić do rozwoju nowotworu. W takim przypadku konfrontacja immunologiczna z nowotworem zwykle miała już miejsce wcześniej, ale nie zakończyła się sukcesem. W układzie odpornościowym pozostają komórki T pamięci, które mogą ponownie zwalczyć nowotwór, jeśli zostanie on ponownie aktywowany. Zasada ta jest również wykorzystywana w naszej nowej koncepcji terapii.

Oczywiście mechanizmy kontrolne układu odpornościowego mogą zawieść, tak że nie będzie on już w stanie skutecznie pełnić swojej funkcji ochronnej. Gdy komórki nowotworowe przetrwają w organizmie przez jakiś czas i rozwinie się guz, wpływa on na układ odpornościowy. Poprzez różne biologiczne "mechanizmy kamuflażu" hamuje agresywność komórek odpornościowych i może stać się dla nich "niewidzialny". Komórki odpornościowe "przyzwyczajają się" do guza i nie zwalczają go, mimo że szkodzi on organizmowi. To zjawisko immunologiczne znane jest jako rozwój tolerancji. Zjawisko to można przełamać za pomocą swoistej immunoterapii. Jeśli jednak własny układ odpornościowy organizmu ma przejąć inicjatywę, potrzebuje odpowiednich informacji o komórkach nowotworowych i aktywacji w celu przezwyciężenia tolerancji.

Aktywne i pasywne metody leczenia

Powszechnie stosowane obecnie metody leczenia raka polegają na niszczeniu komórek nowotworowych poprzez zabiegi chirurgiczne, radioterapię, chemioterapię, terapię hormonalną lub pasywną terapię przeciwciałami, a także terapie celowane. Wadą tych metod jest to, że chore i zdrowe komórki nie mogą być odpowiednio zróżnicowane. Dlatego leczenie zawsze uszkadza zdrową tkankę i prowadzi do odpowiednich skutków ubocznych. W przypadku konwencjonalnych metod leczenia pacjent pozostaje bierny.

W immunologicznej terapii nowotworów nastąpiła zmiana paradygmatu: Polispecyficzna immunologiczna terapia przeciwnowotworowa ma na celu umożliwienie układowi odpornościowemu pacjenta aktywację i samodzielną walkę z chorobą. Może to prowadzić do całkowitego wyleczenia. Jednak nie każda komórka nowotworowa musi zostać zniszczona. Zamiast tego zakłada się obecnie, że można ustanowić równowagę między nowotworem a układem odpornościowym - co skutkuje wydłużeniem całkowitego przeżycia przy najlepszej możliwej jakości życia.

Czołowi naukowcy zalecają obecnie indywidualne połączenie różnych procedur konwencjonalnych i immunologicznych. Program immunoterapii IOZK jest poświęcony temu celowi.